Szablon prezentacji beamer zgodny z księgą logotypu Politechniki Wrocławskiej: krótka dokumentacja

Wstęp pisany na przełomie roku 2024/2025

Czyli szybkie podsumowanie zmian.

  • Nie zaszły żadne wielkie zmiany…

  • Wersja Power Point jest w formacie 16 × 9 (innego szablonu nie ma!).

  • Tło slajdów jest teraz jednolicie białe.

  • Zniknęła wersja z poziomym paskiem.

  • Oprócz loga HR pojawiły się nowe loga.

Ten nowy obszar z logotypami (białe pole na pionowym pasku) wygląda (według mnie) paskudnie…

Oficjalne szablony prezentacji Power Point dostępne są pod poniższymi odsyłaczami:

Zaplanowane zmiany  

  1. Tło.

  2. Logotypy.

  3. Standardowy układ ekranu 16 × 9…

  4. Znika ostatecznie tak zwana wersja Rektorska szablonu.

  5. Odpowiednie zmiany w dokumentacji.

Najprawdopodobniej pozostawię (ze względu na wsteczną kompatybilność) wersję „poziomą” pozostawiając jednolicie białę tło, mimo, że nie ma tam miejsca na rozbudowane logotypy…

1 Terminologia

Jest pewien problem z terminologią, a zwłaszcza z bardzo sobie bliskimi pojęciami. W dokumentacji beamera używane są pojęcia:

  • frame,

  • slide,

  • overlay,

  • page,

  • hangout.

Trzeba to jakoś przetłumaczyć na Polski.

  • strona (page) — plik PDF składa się z wielu stron i widzimy tylko jedną z nich na ekranie;

  • slajd (frame) — podstawowa jednostka logiczna informacji wyświetlanej na ekranie; składać się na nią może kilka nakładek (warstw),

  • nakładka/warstwa (overlay) — z punktu widzenia pliku PDF będzie to jedna strona zawierająca, najczęściej, przyrostowo dodawane informacje składające się na slajd.

    Instrukcje przyrostowego dodawania informacji do slajdu opisuje dokumentacja pakietu beamer [1], w rozdziale 9.

Występuje tez pojęcie „folia” (transparency).

Pojęcie hangout tłumaczę jako „materiały informacyjne”. Materiały informacyjne to, po prostu, wszystkie slajdy wydrukowane po 2, 4,… na kartce papieru.

Rozróżnienie to będzie zwłaszcza istotne w przypadku produkowaniu materiałów informacyjnych czy drukowania folii.

2 Wprowadzenie

Od chwili opracowania pierwszej wersji logotypu Politechniki Wrocławskiej [2] upłynęło sporo czasu — prawie 20 lat i 4 miesięcy. Prawdę mówiąc nie przez wszystkich został on przyjęty jednakowo entuzjastycznie. Bardzo wiele osób krytykowało pewne jego „przesztywnienie”. I o ile bardzo restrykcyjne zasady używania znaku Politechniki Wrocławskiej uznać należy za zasadne, to już prezentacja nie dawała żadnych możliwości wykazania się inwencją. Z drugiej strony — ciągle uważam, że znacznie ważniejsza od formy jest treść.

W roku 2016 została ogłoszona nowa wersja Systemu Identyfikacji Wizualnej [3]. Prezentowana jest ona na stronach Uczelni [4]. Podstawowa zmiana wiąże się ze zmianą angielskiej nazwy Politechniki Wrocławskiej z Wrocław Uniwersity of Technology na Wrocław University of Science and Technology.

Kolejne zmiany związane były z uzyskaniem przez Politechnikę Wrocławską prawa do używania logo „HR Excellence in Research”1. Logo trafiło zarówno na papier firmowy jak i na stronę tytułową prezentacji.

Nieco później pojawiły się (i znikały) dodatkowe loga; ostatecznie, oprócz HR Excellence jest jeszcze Unite!:

Niestety loga umieszczone są na białym tle co nie wygląda zbyt pięknie.

Loga  

Logo HR Excellence in Research

Logo Unite!
Logo Unite!

Ostatnie zmiany wprowadziły też jednolicie białe tło prezentacji. Nie wiem czym było to spowodowane, ale ilustracje wstawiane nieumiejętnie (na przykład z białym tłem) wyglądały bardzo źle. Teraz kiepsko będzie wyglądało tło szare i warto opanować umiejętność usuwania tła z ilustracji wszędzie tam, gdzie źle to wygląda.

Formaty .png oraz .pdf pozwalają na tworzenie ilustracji z przeźroczystym tłem. W przypadku plików png nazywa się to „kanałem alfa” (kolorom kanału trzeba nadać wartość zero). Osiągnięcie tego efektu w przypadku źle skonstruowanych plików PDF może być trudniejsze, ale większość (na przykład wykresów) ma tło białe, które nie będzie widoczne.

W każdym przypadku warto ilustrację „przyciąć” usuwając „puste” marginesy.

W poprzedniej wersji szablonu były dwie wersje tła nazwane pozioma (horizontal) i pionowa (vertical), Obecnie jest tylko wersja pionowa.

Pozostawiam wersję poziomą aby zachować minimalną kompatybilność.

Slajd tytułowy wersja polska
Slajd tytułowy wersja polska

Slajd „zwykły” wersja polska
Slajd „zwykły” wersja polska

Slajd tytułowy wersja angielska
Slajd tytułowy wersja angielska

Slajd „zwykły” wersja angielska
Slajd „zwykły” wersja angielska

Rysunek 1: Tła strony tytułowej i kolejnych stron nowego szablonu

3 Jak instalować

Najlepiej by było, gdyby pakiet stał się częścią archiwum CTAN. Nie bardzo mam ochotę próbować dostosowywać pakiet do (wysokich) standardów tam panujących. Pozostaniemy zatem (przynajmniej na razie) przy instalacji ręcznej.

W każdym razie plik archiwum zgodny jest ze strukturą TDS [5] i wystarczy pliki rozpakować.

Właściwe miejsce zdefiniowane jest przez zmienne:

  • TEXMFLOCAL (dla plików dostępnych dla wszystkich użytkowników)

    • /usr/local/texlive/texmf-local (standardowo Unix/Linux)

    • %SystemDrive%\texlive\texmf-local (Windows)

    oraz

  • TEXMFHOME (dla plików dostępnych dla aktualnego użytkownika); kartoteka texmf w kartotece $HOME (Unix, Linux) lub %USERPROFILE% (Windows).

  • Jeszcze inaczej jest w przypadku MiKTeXa. Opisuje to dokumentacja [6]. Kluczową aplikacją będzie Miktex Options (w skrócie mo).

Można też wszystkie pliki z podkartoteki tex/latex/pwr skopiować do kartoteki, w której tworzony jest dokument. Tej metody jednak nie polecam.

3.1 Instalacja

  1. Linux: Aby ściągnąć plik archiwum trzeba sięgnąć pod ten adres. Najprościej będzie wykonać następujące polecenia:

    cd /tmp
    wget https://myszka.kmim.wm.pwr.edu.pl/uploads/latex/nowy_szablon.tar.xz
    mkdir -p ~/texmf
    cd ~/texmf
    tar xJf /tmp/nowy_szablon.tar.xz
    
  2. Windows: Aby ściągnąć plik archiwum trzeba sięgnąć pod ten adres. Później postępujemy zgodnie z wymaganiami używanego do dekompresji i rozpakowywania programu. Kiedyś2 po kliknięciu prawym klawiszem myszy na archiwum zip pojawiało się coś podobnego do „Wyodrębnij tutaj”.

3.2 Wersja oszczędna

Oprócz tego istnieje „wersja oszczędna” szablonu zawierająca wszystko za wyjątkiem plików źródłowych i dokumentacji szablonu. Plik można pobrać tu (wyłącznie wersja tar.xz).

3.3 Używane pakiety

Potrzebne będą „standardowe” pakiety potrzebne do pracy z beamerem. Są to:

  1. ifxetex
  2. oberdiek
  3. pgf
  4. amsfonts
  5. amsmath
  6. beamer
  7. etoolbox
  8. geometry
  9. graphics
  10. hyperref
  11. enumerate
  12. xcolor
  13. extsizes (gdy żądamy innych niż standardowe rozmiary fontów).

Dodatkowe pakiety  

Oprócz pakietów standardowych nie są potrzebne żadne pakiety dodatkowe.

W przypadku gdy zechcemy użyć innych niż standardowe fontów potrzebne mogą być pakiety je instalujące, na przykład:

  • carlito — gdy chcemy naśladować standardowy font PowerPointa: Calibri (patrz również rozdział 5.2).

4 Szablon i Overleaf

Uczelnia udostępnia wszystkim pracownikom dostęp do serwisu Overleaf. Można tam składać standardowe dokumenty LATEX korzystając z wybranego kompilatora (pdfLaTeX lub LuaLaTeX.

Utworzenie projektu  

  • Po zalogowaniu trzeba utworzyć projekt; można to zrobić na dwa sposoby:

    1. Klikamy w duży zielony klawisz „New Project” i wybieram Blank Project i nadajemy mu nazwę;

    2. albo wybieramy Upload Project i przesyłamy przygotowane pliki (może to być archiwum zip.

  • W następnym krokuy musimy przesłać pliki szablonu; w tym celu:

    1. Pobieramy przygotowany plik pwr-overleaf.zip

    2. Rozpakowywujemy go gdzieś

    3. zawartość kartoteki przesyłamy na serwer Overleaf do kartoteki projektu

Można też postąpi w odwrotnej kolejności

Gdy dopiero zaczynamy…

…lepiej postąpić w odwrotnej kolejności

  1. Przesyłam ściągnięty plik pwr-overleaf.zip jako zawartość nowo tworzonego projektu.

  2. Zmieniamy nazwę projektu (bo będzie nazywał się Moja pierwsza prezentacja).

  3. Plik zawiera minimalny plik źródłowy pozwaljący utworzyć dwuslajdową prezentację…

5 Jak używać

pdfLaTeX:

Użycie szablonu jest bardzo proste:

\documentclass[ ]{beamer}
\usepackage[utf8]{inputenc}
\usepackage[T1]{fontenc}
\usepackage{carlito}
\usetheme[ ]{NewPwr}

LuaLaTeX:

Użycie szablonu jest równie proste:

\documentclass[ ]{beamer}
\usepackage{fontspec}
\setsansfont{Carlito}[Numbers=OldStyle]
\usetheme[horizontal=true]{NewPwr}

W przypadku LuaLaTeXa trzeba jednak dokładnie przestudować dokumentację tego programu, żeby poprawnie korzystać z fontów (i wszystkiego co one oferują).

Nie powinno być wększych problemów podczas stosowana XƎLATEXa. Ale (w tej wersji dokumentacji) nie będę o tym pisał.

W poleceniu \usetheme[ ]{NewPwr}, w nawiasach kwadratowych podajemy opcje szablonu. Można wybrać język.

  1. Język wybieramy podając opcję lang=en lub lang=pl, gdy jej nie podamy — wybrany będzie język polski.

  2. Dla zachowania zgodności z poprzednią wersją szablonu zachowano możliwość wybory poziomego pasku (horizontal lub horizontal=true ale jest to niezalecane i będzie niezgodne z zaleceniami Logotypu.

  3. Uważam, że nie zawsze muszą być prezentowane wszystkie loga (tym bardziej że na białym tle wyglądają nieładnie). Władze uczelni są innego zdania3 i w związku z tym domyślnie logo jest umieszczane. Można je wyłączyć używając opcji hr=false.

„Standardowe” szablony, na każdej stronie — z wyjątkiem tytułowej — zawierają numer strony. Niektórzy tego nie lubią. Inni się tego domagają. Osobiście nie mam zdania. Zatem powinno to trafić do opcji.

Natomiast w beamerze jest pewien problem z numeracją: Ze względu na to, że każdy slajd zbudowany może być z kilku warstw (nakładek) numer strony PDF zazwyczaj różni się od numeru kolejnego slajdu.

  1. Opcja pagenumbers=frame włącza numerowanie slajdów; na każdym slajdzie będzie umieszczony jego numer. Opcja pagenumbers=page lub pagenumbers=true lub pagenumbers umieszcza na slajdzie numer strony. (Standardowo numerowanie jest wyłączone!) Strona tytułowa prezentacji nie jest numerowana!

  2. Od „zawsze”, standardowo, na dole każdego slajdu beamer umieszczał symbole nawigacji. Ponieważ, mało kto z tego korzysta — są one wyłączone. Można je włączyć umieszczając wśród opcji szablonu navigation lub navigation=true.

Tak na marginesie, beamer oferuje możliwość włączenia następujących informacji [1], w rozdziale 8.2.1:

  • numer strony (polecenie \insertpagenumber),

  • numer „ramki” (frame) \insertframenumber,

  • numer pierwszej strony aktualnej ramki \insertframestartpage,

  • numer ostatniej strony aktualnej ramki \insertframeendpage,

  • numer ostatniej strony dokumentu \insertdocumentendpage.

Warto również korzystać z dodatkowych parametrów klasy beamer. Najważniejsze z nich to:

  1. Rozmiar czcionki definiowany jako: 8pt, 9pt, 10pt, 11pt, 12pt, 14pt, 17pt, 20pt. Rozmiar 17pt to standardowy rozmiar prezentacji PowerPoint i Impress. Rozmiary oznaczone kursywą wymagają zainstalowania pakietu extsizes.

  2. Proporcje ekranu ustala opcja aspectratio. Standardowo aspectratio=43 (co oznacza proporcje 4:3). Inne dostępne wartości to 1610, 169, 149, 141, 54, 32.4

    Z drugiej strony szablony uczelniane z jednej skrajności (tylko format $4\times3$) przeszły w drugą: $16\times 9$. Jest to zaznaczone nawet w nazwie plików. Inna rzecz, że większość rzutników na uczelni oferuje ten format… Ze strony trzeciej może okazać się, że trzeba będzie prezentację pokazywać w środowisku o jakichś egzotycznych proporcjach ekranu. Wówczas można przekompilować prezentację, żeby lepiej wykorzystać oferowane mna ekranie miejsce.

Znaczenie parametrów jest następujące:

  • 1610 ekran o proporcjach 16 × 10,
  • 169 ekran o proporcjach 16 × 9,
  • 149 proporcje 14 × 9,
  • 141ekran o proporcjach $\sqrt{2} \times 1$ czyli 1,41 × 1
  • 54 ekran o proporcjach 5 × 4,
  • 43 (standardowo!) ekran o proporcjach 4 × 3,
  • 32 proporcje 3 × 2.

Niestety nie można w szablonie zadeklarować proporcji ekranu i należy tę deklarację umieszczać jako parametr w linii \documentclass[aspectratio=169] i osobno \usetheme[ ]{NewPwr}.

  1. Normalnie zawartość slajdu jest centrowana pionowo. Można to zmienić globalnie używając opcji c (standard, centrowane) lub t — umieszczana od góry slajdu. Sposób rozmieszczania zawartości można ustalać odrębnie dla każdego slajdu, korzystając z opcji środowiska frame: t, c lub b.

  2. Inne, warte uwagi parametry, to: handouttrans.

5.1 Personalizacja

Pakiet beamer pozwala na bardzo „intensywną” personalizację slajdów i wyglądu prezentacji. Warto zapoznać się z dokumentacją [1] (nawet jeżeli liczy ona 250 stron).

  1. Fonty,

  2. Podstawowa wielkość liter,

  3. Efekty przejścia,

  4. Proporcje obrazu,

  5. Slajd tytułowy.

5.2 Fonty

Szablon sugeruje użycie fontu Calibri5. Najbliższym jego odpowiednikiem w LaTeXu jest font Carlito. Zatem możemy zainstalować pakiet carlito i użyć go w prezentacji. Alternatywą może być użycie fontu Iwona lub Kurier6.

Warto też wspomnieć, że w przypadku gdy font Calibri jest zainstalowany w systemie7 (co zapewne jest standardem systemu Windows) można z niego korzystać kompilując prezentację z użyciem LuaLaTeXa.

  1. Standard. Gdy nie zdefiniujemy nic, użyty zostanie standardowy font bezszeryfowy. Jest on bardzo jasny.

    Pchnąć w tę łódź jeża lub ośm skrzyń fig. 0123456789

  2. Latin Modern.

    \usepackage{lmodern}
    

    W zasadzie to samo co standardowy, ale wygląda znacznie lepiej.

    Pchnąć w tę łódź jeża lub ośm skrzyń fig. 0123456789

  3. Carlito

    \usepackage{carlito}
    

    Pchnąć w tę łódź jeża lub ośm skrzyń fig. 0123456789

    \usepackage[lining]{carlito}
    

    Pchnąć w tę łódź jeża lub ośm skrzyń fig. 0123456789

    Font Carlito standardowo oferuje cyfry nautyczne (zwane czasami „zepsutymi”). Jeżeli zdecydowanie nam nie pasują — należy w poleceniu dodać dodatkowy parametr (w nawiasach kwadratowych) lining.

  4. Font Iwona

    \usepackage{iwona}
    

    Pchnąć w tę łódź jeża lub ośm skrzyń fig. 0123456789

  5. Font Kurier

    \usepackage{kurier}
    

    Pchnąć w tę łódź jeża lub ośm skrzyń fig. 0123456789

  6. Trebuchet (był to podstawowy font poprzedniego szablonu). Jeżeli ktoś ma go zainstalowanego (i korzystał z poprzedniego szablonu bez problemów), można użyć go poleceniem:

    \renewcommand{\sfdefault}{trebuchet}
    

    Pchnąć w tę łódź jeża lub ośm skrzyń fig. 0123456789

Ale nie są to jedyne możliwości.

Ja, osobiście bardzo lubię fonty IwonaKurier, więc bardzo często zamiast fontu Carlito używam właśnie ich.

Doświadczenie uczy, że w prezentacjach lepiej sprawdzają się fonty bezszeryfowe (sans serif ) można użyć praktycznie każdego fontu dostępnego w systemie LATEX. Na stronie http://www.tug.dk/FontCatalogue/sansseriffonts.html znajduje się katalog dostępnych fontów. Jeżeli zrezygnować z pdfLaTeXa na rzecz LuaLaTeXa lub XƎLaTeXa — można użyć praktycznie każdego współczesnego fontu dostępnego w systemie. Warto jednak poczytać dokumentację pakietu fontspec [7].

5.3 Efekty „przejścia”

Efekt „przejścia” (transition effect) slajdów są (według mnie) czymś złym. Zajmują czas (nawet jak tylko dwie sekundy), podczas procesu znikania jednego slajdu i pojawiania się drugiego zawartość jest niedostępna lub nieczytelna, odwracają wreszcie uwagę od zasadniczego tematu. No, ale są. Również w beamerze można z nich korzystać. Definiuje się je na poziomie warstw lub slajdów.

Beamer dostarcza następujący zestaw efektów:

  • blindshorizontal Show the slide as if horizontal blinds were pulled away.

  • blindsvertical Show the slide as if vertical blinds were pulled away.

  • boxin Show the slide by moving to the center from all four sides.

  • boxout Show the slide by showing more and more of a rectangular area that is centered on the slide center.

  • cover Show the slide by covering the content that was shown before.

  • dissolve Show the slide by slowly dissolving what was shown before.

  • fade Show the slide by slowly fading what was shown before.

  • glitter Show the slide with a glitter effect that sweeps in the specified direction.

  • push Show the slide by pushing what was shown before off the screen using the new content.

  • replace Replace the previous slide directly (default behaviour).

  • splitverticalin Show the slide by sweeping two vertical lines from the sides inward.

  • splitverticalout Show the slide by sweeping two vertical lines from the center outward.

  • splithorizontalin Show the slide by sweeping two horizontal lines from the sides inward.

  • splithorizontalout Show the slide by sweeping two horizontal lines from the center outward.

  • wipe Show the slide by sweeping a single line in the specified direction, thereby “wiping out” the previous contents.

Efekty przejścia  

Uwagi

  • Pamiętać natomiast trzeba, że nie każdy program używany do wyświetlania plików PDF wszystkie efekty realizuje. Można mieć pewność chyba tylko w przypadku oryginalnego Adobe Acrobat Readera.

  • Efekt przejścia został zaimplementowany w taki sposób, że można go wskazać dla wybranych nakładek. Polecenia włączające efekt przejścia dokładnie opisane są w dokumentacji pakietu beamer [1]. Tworzy się je przez dodanie do nazwy efektu przedrostka: \trans. Całe polecenie ma postać: \transefekt<specyfikacja slajdów>[dodatkowe parametry].

  • dodatkowe parametry to, na przykład czas trwanie efektu: duration=1

5.4 Uwagi

Nie mżna już znaleźć na stronie przygotowanego (przez Dział Informacji i Promocji) materiału zawierającego przykładowe slajdy i możliwości rozmieszczenia tekstu oraz grafik w nowych szablonach. Jego kopia jest na moich stronach. Niektóre efekty bardzo łatwo jest osiągnąć w beamerze, inne są trudniejsze do uzyskania. W szczególności modyfikacje slajdu tytułowego wymagają modyfikacji szablonu.

5.5 Modyfikacje slajdu tytułowego

Modyfikacje slajdu tytułowego są bardzo ograniczone. Standardowo mogą się tam pojawić następujące pola:

  • autor (\author{}),

  • tytuł (\title{}),

  • podtytuł (\subtitle{}),

  • data (\date{}),

  • instytucja (\institute{}),

  • grafika (\titlegraphics{}),

Slajd tytułowy przedstawia rys. 2.

Poszczególne elementy metadanych na slajdzie tytułowym
Poszczególne elementy metadanych na slajdzie tytułowym

Rysunek 2: Wygląd slajdu tytułowego

5.6 Metadane

Zawartość pól:

  • \title{} oraz \subtitle{},

  • \author{},

  • \keywords{},

  • \subject{},

automatycznie trafia do odpowiednich pól pliku PDF zawierających metadane. Generalnie metadanie mogą ułatwić zadanie wyszukiwarkom czy poprawnie zdefiniowć autora tekstów umieszczonych w Internecie.

Z umieszczania metadanych w pliku PDF można zrezygnować:

   \documentclass[usepdftitle=false]{beamer}

Tak na marginesie: pakiet ozwala ma usunięcie wielu innych metadanych zapisywanych standardowo do pliku PDF.

6 Dokumentacja

Całą dokumentacja znajduje się w podkatalogu (patrz rozdział 3) doc/pwr. Składa się na nią:

7 Materiały informacyjne (handout)

Aby przygotować materiały informacyjne (tzw. handout) wystarczy wybrać ich format (dwie albo cztery slajdy na kartkę) i zmodyfikować nieco źródło.

\documentclass[handout]{beamer} 
\usepackage{pgfpages} 
\pgfpagesuselayout{2 on 1}[a4paper, border shrink=5mm]

może też być

\pgfpagesuselayout{4 on 1}[a4paper,landscape, border shrink=5mm]

Standardowo materiały informacyjne zostaną wygenerowane używając „pełnej wersji” slajdów (po uwzględnieniu wszystkich informacji „przyrostowych”). Można eksperymentować z innymi opcjami oszczędnościowymi i umieszczać więcej slajdów na jednej stronie.

Generalna zasada podczas tworzenia materiałów informacyjnych jest taka, że zostaje umieszczona w nich „ostateczne” wersja slajdu (czyli po uwzględnieniu wszystkich przyrostów). Można jednak zdecydować inaczej — używając parametru handout w definicji przyrostu.

8 Folie

Pakiet beamer może również być użyty do tworzenia folii (transparencies). Nie bardzo wiem w jakiej sytuacji może się to dziś przydać — ale istnieje taka możliwość.

\documentclass[trans,17pt]{beamer}
  • Standardowo folie zostaną wygenerowane używając „pełnej wersji” slajdów (po uwzględnieniu wszystkich informacji „przyrostowych”).

  • Mądrze korzystając ze wszystkich możliwości oferowanych przez „kompilację warunkową” można w ten sposób wygenerować „lżejszą” (mniej atramentożerną) wersję prezentacji.

Działanie opcji trans jest zbliżone do działania opcji hangout: użyte będą „ostateczne” wersje slajdów (czyli po uwzględnieniu wszystkich przyrostów).

9 Tłumaczenia

Pakiet beamer już od pewnego czasu używa narzędzia bardzo podobnego do narzędzi używanych w „profesjonalnych” pakietach oprogramowania, a służącego do łatwiejszego tworzenia dokumentów wielojęzycznych.

Pakiet nazywa się translator. Osobiście nie wiem, czy to dobry pomysł, czy zły, ale tak jest.

W szczególności korzystanie ze środowisk: example, theorem, definition, czy poleceń \partpage, \sectionpage, \subsectionpage,…

11 Uwagi

11.1 Struktura archiwum/plików w pakiecie

. 
|-- bibtex 
|   ‘-- bst 
|       ‘-- oficyna_url.bst 
|-- doc 
|   ‘-- pwr 
|       |-- beamer-benchmark 
|       |   |-- beamer-benchmark-contents.tex 
|       |   |-- beamer-benchmark.tex 
|       |   ‘-- README.md 
|       |-- beamer_uwagi.tex 
|       |-- carlito_lining.pdf 
|       |-- carlito.pdf 
|       |-- default.pdf 
|       |-- flower.png 
|       |-- iwona.pdf 
|       |-- kurier.pdf 
|       |-- latexmkrc 
|       |-- lmodern.pdf 
|       |-- metadane.pdf 
|       |-- NewPwr-example.pdf 
|       |-- NewPwr-example.tex 
|       |-- NewPwr-example.ver 
|       |-- nowy_szablon_doc_article.bbl 
|       |-- nowy_szablon_doc_article.pdf 
|       |-- nowy_szablon_doc_article.tex 
|       |-- nowy_szablon_doc_article.ver 
|       |-- nowy_szablon_doc_beamer.pdf 
|       |-- nowy_szablon_doc_beamer.tex 
|       |-- nowy_szablon_doc_beamer.ver 
|       |-- nowy_szablon_doc.bib 
|       |-- nowy_szablon_doc.tex 
|       |-- nowy_szablon_doc.ver 
|       |-- trebuchet.pdf 
|       |-- tyt-en-l.pdf 
|       ‘-- tyt-pl-l.pdf 
‘-- tex 
    ‘-- latex 
        ‘-- pwr 
            |-- beamercolorthemeNewPwr.sty 
            |-- beamerinnerthemeNewPwr.sty 
            |-- beamerouterthemeNewPwr.sty 
            |-- beamerthemeNewPwr.sty 
            |-- Hr_p1.pdf 
            |-- Hr_p2.pdf 
            |-- Hr_p3.pdf 
            |-- image1_p1_en.png 
            |-- image1_p1_pl.png 
            |-- image2_p1_en.png 
            |-- image2_p1_pl.png 
            |-- minimal.tex 
            |-- slajd-en.png 
            |-- slajd-pl.png 
            |-- tyt-en.png 
            ‘-- tyt-pl.png 
 
9 directories, 46 files
   

11.2 Pliki dodatkowe

11.2.1 Szablon bibliografii zgodny z wymaganiami Oficyny Wydawniczej PWr

W pakiecie znajduje się również styl bibliografii oficyna_url.bst. Powstał om podczas składania różnych publikacji wydawanych przez Oficynę Wydawniczą PWr i znacznym stopniu spełnia wymagania edytorskie. (Choć te, w zależności od Redaktora potrafią się trochę różnić, czy może inaczej: różni się odporność Redaktorów na drobne niezgodności.)

Plik można pobrać również osobno.

11.2.2 Testy

W pod-kartotece z dokumentacją znajduje się pod-kartoteka beamer-benchmark. W niej znajdują się pliki zaczerpnięte z nieistniejącego już repozytorium beamer-benchmark Luisa Stuarta. Pozwalają one „testować” różne elementy szablonu.

Literatura

  1. T. Tantau, J. Wright, and V. Miletić, The beamer class, 2024. [Online]. Available: http://mirrors.ctan.org/macros/latex/contrib/beamer/doc/beameruserguide.pdf
  2. G. Janiszewski, System identyfikacji wizualnej, Politechnika Wrocławska, 2004. [Online]. Available: http://myszka.kmim.wm.pwr.edu.pl/uploads/latex/system_identyfikacji_wizualnej_pwr.pdf
  3. G. Janiszewski, System identyfikacji wizualnej, Politechnika Wrocławska, 2016. [Online]. Available: http://myszka.kmim.wm.pwr.edu.pl/uploads/latex/siw_2016_popr.pdf
  4. Logotyp, Politechnika Wrocławska, 2017. [Online]. Available: https://pwr.edu.pl/uczelnia/informacje-ogolne/materialy-promocyjne/logotyp
  5. A Directory Structure for TeX Files, TeX Users Group, 2004. [Online]. Available: http://tug.org/tds/tds.html
  6. C. Schenk, MiKTeX Manual, 2017. [Online]. Available: http://docs.miktex.org/manual/localadditions.html
  7. W. Robertson, The fontspec package. Font selection for XeLaTeX and LuaLaTeX, 2024. [Online]. Available: http://mirrors.ctan.org/macros/unicodetex/latex/fontspec/fontspec.pdf

  1. https://pwr.edu.pl/uczelnia/europejska-karta-naukowca/↩︎

  2. Ale ja od dawna nie używam Windows i nawet nie mam komputera, żeby to sprawdzić! ↩︎

  3. W piśmie z dnia 31 lipca 2017, Rektor Jasieńko pisze tak: „Proszę również o umieszczanie logo HR […] we wszystkich prezentacjach […]”. ↩︎

  4. Są to standardowe ustawienia beamera. Wzorcowe szablony PowerPoint są przygotowane wyłącznie do proporcji 16 × 9. ↩︎

  5. Nie jest to nigdzie napisane, ale tak jest ustawiony font domyślny prezentacji (co, zapewne, jest cechą wbudowaną programu PowePoint). ↩︎

  6. http://jmn.pl/kurier-i-iwona/ ↩︎

  7. Niestety pakiet ttf-mscorefonts-installer nie zawiera tego fontu. ↩︎