Anonimy...
Ciągle pojawiają się pytania typu: Co zrobić żeby być niewidzialnym? I tak jest już od dawna. Wspominając stare dzieje nie mogę zapomnieć funkcjonującej bardzo dobrze swojego czasu usługi “anonimizacji” listów elektronicznych.
Prowadzona była ona przez Johana Helsingiusa z Finlandii. Rejestrując się na jego serwerze otrzymywało się piękny adres xyz@anon.penet.fi i można było korespondować z całym światem ukrywając swoją tożsamość. Serwer pośredniczył w wymianie korespondencji usuwając z listów wszelkie nagłówki mogące naprowadzić na ślad nadawcy. . .
Serwis przeszkadzał bardzo i w 1996 roku został zamknięty, poczytać o tym można na stronach www.penet.fi1.
Więcej o usługach tego typu poczytać można na stronach http://www.stack.nl/~galactus/remailers/2.
Ale jest też i druga strona medalu - na usta ciśnie się pytanie: po co być anonimowym (w Internecie)? Żeby ukryć swoje ja? To po co je mnieć. . .
Żeby narozrabiać? Zapewne tak.
I to mnie najbardziej dziwi: przychodzi do nas facet i chce rozrabiać. Wie doskonale, że nikt(?) tego nie lubi. No to chce być anonimowy. Bo się boi.
Nie jest źle: boi się :-)
Ale też myśli sobie: jestem anonimowy, co oni mogą mi zrobić?
I tak prawdę mówiąc to od nas, tych nieanonimowych w największym stopniu zależeć będzie czy będzie miejsce dla tych anonimowych. No to zobaczymy. . .
CDN (być może)
Oczywiście, strony te dawno już nie istnieją, ale zachowała się ich kopia na serwerach waybackmachine (znanej również jako Internet Archive). (Dopisek z 2024-01-15.) ↩︎
Strona przestała być uaktualniana w roku 1997 i przeniosła się pod inny adres (ius mentis) (ale prowadzona jest po niderlandzku i też już raczej przestała być aktualizowana). ↩︎
